...τα κανω θαλασσα

Το καταλαβε... καταλαβε οτι φοβαμαι να τον χασω... μου ειπε πως δεν θα γινει κατι τετοιο... μου λεει πως μ'αγαπαει... να τον πιστεψω? ή είναι κατι που σε λιγο θα εχει ξεχασει? Πως ειμαι σιγουρη οτι θα κρατησουν αυτα που μου λεει? Ξερω οτι μπορει και αδικα να φοβαμαι να αγχωνομαι... αν ομως υπαρχει λογος που αγχωνομαι? Καθε στιγμη που δεν μιλαμε καθε στιγμη που δεν ειμαι μαζι του νομιζω πως τον εχω χασει... πως με εχει ξεχασει... Γιατι να φοβαμαι τοσο? Καθε φορα που ακουω την φωνη στο τηλεφωνο... καθε φορα που τον βλεπω απο κοντα ετσω κι ενα γεια αρκει για να μου φτιαξει την μερα... ενα χαδι του... ενα φιλι του... κατι μικρο μονο φτανει...Μα πως να του το πω? Πως να βρω την δυναμη? οκ! καταλαβε οτι φοβαμαι να το χασω... και του το παραδεχτηκα... με καθησυχασε... ομως εγω συνεχιζω να φοβαμαι! Γιατι δεν του τα εχω πει ολα! κι επειδη φοβαμαι να τον χασω τι? ειναι τοσαο πολλα αυτα που θελω να του πω... μα πως? Που να βρω την δυναμη?
"Και συνεχιζω να σ'αγαπω... κι οποτε παω να στο πω... πεθαινω σαν μικρο παιδι και κοκκινιζω... Και συνεχιζω να σ'αγαπω... κι οποτε παω να στο πω... τα κανω θαλασσα κι απ'την αρχη αρχιζω..."
Θελω να ειμαι μαζι του ολη μερα... ολη νυχτα... 24 ωρες το 24ωρο... δεν προκειται να βαρεθω ποτε κοντα του... Αντιθετως! Με κανει να περναω υπεροχα! Με κανει να γελαω! Και ειναι ασχημο να κλαις για τον ανθρωπο που σου εμαθε να γελας!
Μια αγκαλια του μονο αρκει να τα ξεχασω ολα! Μια κουβεντα να πει και με εχει πεισει! Για οτιδηποτε! Δεν ξερω πως το κανει!
Μπορω ωρες να μιλαω μ'αυτον... γι'αυτον... μπορω να τον κοιταω ωρες και να μην βαριεμαι... μπορω να τον ακουω μερες ολοκληρες να μιλαει... πολλα μπορω αρκει να ειναι διπλα μου... μονο αυτο αρκει... Και ολα ειναι καλα...
"Η ζωη θελει ρισκα" λενε... για καποιον λογο δεν ρισκαρω...  Κατι με κραταει...

Και συνεχιζω να σ'αγαπω... κι οποτε παω να στο πω... πεθαινω σαν μικρο παιδι και κοκκινιζω... Και συνεχιζω να σ'αγαπω... κι οποτε παω να στο πω... τα κανω θαλασσα κι απ'την αρχη αρχιζω... <3